Diavlos Radio DIAVLOS WEB RADIO
Κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι Νταλάρα-Μάστορα media+
Venus Volcanism
Tissue
Η πιο underground και μάλλον εξωτική πρόταση της λίστας αυτής είναι ένας ambient folk δίσκος που απλώνεται κατά πλάτος του βόρειου ημισφαιρίου. Η Ρένα Ρασούλη κατάγεται από το Ρέθυμνο της Κρήτης και τα τελευταία χρόνια μένει, εμπνέεται και ηχογραφεί στο Siglufjörður της Ισλανδίας, έχοντας υιοθετήσει την περσόνα της Venus Volcanism. Στο δεύτερο της άλμπουμ, «Tissue», επιστρατεύει αφαιρετικά ηχοτοπία, vocal escapisms και field recordings σε ένα δίσκο universal αισθητικής και ουσιώδους ατμόσφαιρας.
Pink Floyd
The Dark Side of the Moon (50th Anniversary)
Αδύνατον να περιγραφεί, να σχολιαστεί ή να αναφερθεί οτιδήποτε γι’ αυτό το άλμπουμ που δεν έχει ειπωθεί ήδη. Μια από τις πιο κλασικές κυκλοφορίες όλων των εποχών, που έχει λατρευτεί όσο λίγα ροκ άλμπουμ, κλείνει φέτος τα 50 χρόνια του και εορτάζεται με ένα εξαιρετικό reissue που δεν μας δίνει τίποτα νέο φυσικά, αλλά ανανεώνει εμφατικά τη βεβαιότητα ότι είναι μια δουλειά που θα ακούει το ανθρώπινο είδος μέχρι το τέλος του κόσμου.
The Rolling Stones
Hackney Diamonds
Έχω την αίσθηση ότι κάθε δίσκος των Rolling Stones τα τελευταία 20 χρόνια είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Κανείς δεν το περιμένει να συμβεί, πάντα μας κάνει να χαιρόμαστε και επειδή οι προσδοκίες δεν είναι υψηλές, είναι μια καλοδεχούμενη συγκυρία. Το ότι το φετινό άλμπουμ είναι εξόχως φρέσκο, αεράτο, με σεβαστό αριθμό πολύ καλών tracks και τον αειθαλή Mick Jagger σε πρωτοφανή φόρμα είναι το bonus record που δεν ξέραμε ότι είχαμε τόση ανάγκη.
Mammal Hands
Gift From the Trees
Δεν έχει υπάρξει φορά που νέο άλμπουμ των Hands να προκάλεσε οτιδήποτε λιγότερο από ενσυνείδητο ενθουσιασμό. Το new age jazz trio από το Norwich κυκλοφορεί σταθερά αξιόλογες δουλειές, διευρύνοντας τα όρια της electronica και της jazz, φέρνοντας αρμονία σε off beat ρυθμούς και κλίμακες, ενόσω όλα φαίνονται απόλυτα «κουμπωμένα», vintage και μοντέρνα ταυτόχρονα. Το «Gift From the Trees» είναι η επόμενη λαμπρή στιγμή στη δισκογραφία τους.
Triumph of Death
Resurrection of the Flesh
Η Ιστορία έχει γράψει πως στη βραχύβια πορεία τους στις αρχές των ’80s, οι Hellhammer έγραψαν τον μισό χάρτη πορείας του extreme metal και αποτέλεσαν, πέρα από τη μήτρα των Celtic Frost / Triptykon, το blueprint για οποιονδήποτε εξερεύνησε μουσικά τις «σκοτεινές» τέχνες. Ο Tom Gabriel Fischer έστησε το Triumph of Death project προκειμένου να αναβιώσει επί σκηνής την κληρονομιά των Hellhammer και αυτό το limited edition live album καταφέρνει με άνεση να συμπυκνώσει τεχνοτροπία και attitude, όπως ίσως μόνο οι Ελβετοί masters μπορούν να καταφέρουν.
Warren G
Regulate… G Funk Era
Δεν θα διαφωνήσουμε τώρα εδώ αν η πενταετία 1990-1995 ήταν η καλύτερη εποχή για το hip-hop (ήταν), επειδή τέτοια debates δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία (έχουν). Σε κάθε περίπωση, ο Warren G άφησε το ντεμπούτο του να πέσει σαν βόμβα, έχοντας ισόποσα ακαταμάχητο υλικό τόσο για το street attitude όσο και για τον σκεπτόμενο ακροατή, με beats που είναι αδύνατον να μην κουνήσουν τον οποιονδήποτε αλλά και λαμπερές συμμετοχές. Η Def Jam επανακυκλοφορεί μια σειρά από κλασικά άλμπουμ και το «Regulate…» δεν ήταν δυνατόν να απουσιάζει.
Linkin Park
Meteora
Τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα – οι συνεχείς επιτυχημένοι δίσκοι, τα ομολογουμένως αξέχαστα κομμάτια, το ότι αυτά συνέπεσαν ώστε οι Linkin Park να είναι βασικό κομμάτι του nu alternative των ’00s, αλλά και η τραγική απώλεια του Chester Bennington συνετέλεσαν ώστε το «Meteora» να είναι ένα άφθαρτο μνημείο στον χρόνο, ένας δίσκος που πολλές χιλιάδες άνθρωποι νιώθουν ότι μεγάλωσαν μαζί του. Έχοντας πλέον μια γεμάτη εικοσαετία στην πλάτη του, είναι και πάλι εδώ ισορροπώντας σε εκείνη τη γνωστή διελκυνστίδα νοσταλγίας και νεανικού ενθουσιασμού, όπως συμβαίνει σε κάθε κλασικό άλμπουμ που σέβεται τον εαυτό του.
Talking Heads
Little Creatures
Η τέχνη προφανώς δεν μπορεί να μετρηθεί με αριθμούς, αλλά, ταυτόχρονα, όταν μιλάμε για το πιο εμπορικό άλμπουμ των Talking Heads, είναι ένα στατιστικό που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Τον Ιούνιο του 1985 ο David Byrne και η παρέα του πιάνουν μια από τις (πολλές) κορυφές τους και παρουσιάζουν έναν δίσκο γεμάτο hit after hit. Η ευτυχής συγκυρία για εμάς, πέρα από την ίδια την ύπαρξη του «Little Creatures», είναι η πρόσφατη επανέκδοση σε LP, που είχε να συμβεί από τα ’90s και δίνει τη δυνατότητα σε πολλά ράφια να γεμίσουν τη θέση που δικαιωματικά είχαν αφήσει κενή για χάρη του.
Tom Waits
Blue Valentine
O Tom Waits είναι από τους καλλιτέχνες που όποιον fan τους και να ρωτήσεις θα έχει μια εντελώς διαφορετική και προσωπική οπτική απέναντι στη ζωή και το έργο του. Ακριβώς επειδή η ίδια η μουσική του είναι ενδοσκοπικά προσωπική, έχει τη μαγική ιδιότητα να μπαίνει κάτω από το πετσί σου και να σε πείθει ασυνείδητα ότι θα μπορούσε να έχει γραφτεί για σένα. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, καμία περιγραφή / προτροπή / κριτική / παρουσίαση του «Blue Valentine» δεν έχει νόημα – είστε απλά εσύ και αυτός ο δίσκος, ο ένας απέναντι στον άλλον, και τίποτα ανάμεσα. Ίσως μόνο ένα χαμηλό ποτήρι με κάποιο malt ουίσκι;
OST
The Last of Us pt.II
Όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος αναλύσουν την επίδραση που είχαν τα videogames στην ποπ κουλτούρα, άπαξ και αυτά ξέφυγαν από τη βασική, entertaining λειτουργία τους και πέρασαν στο πρίσμα του βαθέος, δραματικού και αφηγηματικού DNA τους, η μουσική τους επένδυση θα κατέχει ξεχωριστό κεφάλαιο. Το «The Last of Us» έχει ήδη αφήσει ανεξίτηλο σημάδι σε όσους πέρασαν νύχτες προσπαθώντας να επιβιώσουν στο post-apocalyptic σκηνικό του και, χωρίς καμία υπερβολή, το πολυαναμενόμενο soundtrack του Gustavo Santaolalla κουβαλάει μεγάλο από αυτό το βάρος.
Συντάχθηκε από: media+
© 2024 Diavlos Radio | MEDIA HOUSE